Ο Διεθνής Κώδικας Ασφαλούς Διαχείρισης (ISM) καταρτίστηκε για τη δημιουργία θαλάσσιων διαχείρισης της ασφάλειας των αρχών. Συμμόρφωση με τον κώδικα κατέστη υποχρεωτική το 1998, μετά το οποίο εγκρίθηκε από το Διεθνή Ναυτιλιακό Οργανισμό (ΙΜΟ). Σκοπός του κώδικα είναι να καθιερώσει ένα διεθνές πρότυπο για την ασφαλή διαχείριση και λειτουργία των πλοίων και την πρόληψη της ρύπανσης. Ο Διεθνής Κώδικας Διαχείρισης της Ασφάλειας απαιτεί από τις εταιρείες να αναπτύξουν, να εφαρμόσουν και να διατηρούν ένα σύστημα διαχείρισης της ασφάλειας. Διαχείρισης για την ασφαλή λειτουργία των πλοίων


Ο κώδικας θέτει τους στόχους διαχείρισης που προβλέπουν ασφαλείς πρακτικές στη λειτουργία του πλοίου. Επιπλέον, ο κώδικας καθορίζει τις αρχές για την ασφαλή περιβάλλοντα εργασίας και για τη συνεχή βελτίωση των διοικητικών ικανοτήτων του προσωπικού. Ο κώδικας καθορίζει επίσης στόχους για τη διασφάλιση από γνωστούς κινδύνους. Απαιτεί ότι ένα σύστημα διαχείρισης της ασφάλειας πρέπει να τεθεί σε εφαρμογή από τον πλοιοκτήτη ή από οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο που έχει την ευθύνη για τη λειτουργία του πλοίου.

Η Ανθρώπινα την ασφάλεια στη θάλασσα και στο λιμάνι


Ο Διεθνής Κώδικας Διαχείρισης της Ασφάλειας επιβάλλει τις αρχές που αφορούν την ανθρώπινη ασφάλεια στη θάλασσα και στο λιμάνι. Οι ασφαλείς πρακτικές κατά τη λειτουργία του πλοίου και ασφαλείς χώρους εργασίας, τόσο επί των πλοίων και στο λιμάνι, που απαιτούνται, ώστε να προληφθεί η ζημία και την απώλεια της ανθρώπινης ζωής. Το προσωπικό που απαιτείται να προστατεύονται από τους προσδιορισμένους κινδύνους και θα πρέπει να προβλεφθεί για την εν εξελίξει σχεδιασμό έκτακτης ανάγκης και τα μαθήματα διαχείρισης της ασφάλειας, ανάλογα με τα διάφορα μέλη του προσωπικού. Το προσωπικό, τόσο για τα σκάφη στη θάλασσα και στην ξηρά καθήκον, πρέπει να διατηρηθεί, μέσω της κατάρτισης, σε κατάσταση ετοιμότητας για καταστάσεις έκτακτης ανάγκης. Για την επίτευξη αυτών των αρχών, απαιτείται από το προσωπικό να συμμορφωθεί με οποιαδήποτε και όλες τις οδηγίες που έχουν προταθεί από τον Διεθνή Κώδικα Διαχείρισης της Ασφάλειας και κάθε θαλάσσια οργάνωση της βιομηχανίας, όπως κρίνεται κατάλληλο (βλέπε αναφοράς 2).
Η

Προστασίας Περιβάλλοντος
Η
Ο κώδικας κάνει προβλέψεις για μια πολιτική προστασίας του περιβάλλοντος, το οποίο καθορίζει τις γραμμές επικοινωνίας μεταξύ του πλοίου και του προσωπικού ξηράς και καθορίζει τις διαδικασίες για την αναφορά ατυχημάτων. Ο κώδικας προβλέπει επίσης διατάξεις για τη διαβίβαση καταστάσεων έκτακτης ανάγκης και για την εσωτερική διαχείριση και σχόλια ελέγχου. Κάθε πλοιοκτήτης είναι απαραίτητη τόσο για την κίνηση και να εκτελέσει τις πολιτικές για την επίτευξη αυτών των στόχων, η οποία περιλαμβάνει την παροχή των σωστών πόρων και των χερσαίων υποστηρικτικών δομών. Κάθε πλοιοκτήτης υποχρεούται να ορίσει ένα ξηρά πρόσωπο, το οποίο έχει άμεση πρόσβαση στο υψηλότερο επίπεδο της διαχείρισης. Ο κώδικας ορίζει την εξουσία και την ευθύνη του πλοιάρχου του πλοίου και τονίζει την αξία της συνεχούς κατάρτισης του προσωπικού. Οι εφοπλιστές πρέπει να είναι προετοιμασμένοι να αντιμετωπίσουν καταστάσεις έκτακτης ανάγκης και να διασφαλίσει ότι οι τακτικές επιθεωρήσεις των πλοίων τους που πραγματοποιούνται. Σε τελική ανάλυση, ο κώδικας δίνει εντολή ότι η ευθύνη για την εξασφάλιση της συμμόρφωσης φέρει η κυβέρνηση.

Η