Την ανάπτυξη των επιχειρήσεων και την ανάπτυξη στην Ισλανδία
Ισλανδία μπορεί περισσότερο να ονομαστεί ένα ηφαιστειακό νησί και όχι μια χώρα και ότι βρίσκεται στη βόρεια κατεύθυνση στον Ατλαντικό Ωκεανό, ανατολική κατεύθυνση της Γροιλανδίας και ακριβώς νότια του Αρκτικού Κύκλου. Η απόστασή του από τη Νέα Υόρκη είναι περίπου 4200 χιλιόμετρα [2600 μίλια] και 830 χιλιόμετρα [520 μίλια] από τη Σκωτία. Περίπου 79 τοις εκατό της συνολικής έκτασης της Ισλανδίας καλύπτεται από παγετώνες, λίμνες, ορεινή λαβέ ερήμους και άλλες εγκαταλελειμμένες εκτάσεις. Παρ 'όλα αυτά ανησυχητική γεγονότα του βιοτικού επιπέδου στην Ισλανδία είναι ένα από τα υψηλότερα του κόσμου. Για πολλές δεκαετίες, η οικονομία της Ισλανδίας εντελώς εξαρτάται από την αλιεία και άλλες εργασίες που σχετίζονται με αυτό. Είναι ακόμα το μεγαλύτερο μέρος των εξαγωγών της Ισλανδίας? Είναι περίπου μόνο το 10 τοις εκατό του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος. Η οικονομία της Ισλανδίας αυξάνεται όλα λόγω της ανάπτυξης τομέων όπως τομέα της πληροφορικής, του τουρισμού και των τραπεζών και τη χρηματοδότηση. Όπως είπα νωρίτερα, τα προϊόντα αλιείας είναι τα κύρια εξαγόμενα προϊόντα της Ισλανδίας. Άλλα σημαντικά πράγματα που εξάγονται περιλαμβάνουν αλουμίνιο, κράματα σιδηροπυριτίου, εξοπλισμό και ηλεκτρονικά είδη για την αλιεία και τη διαδικασία της αλιείας και των φαρμακευτικών προϊόντων. Υπηρεσίες και τομείς που σχετίζονται με την τεχνολογία των πληροφοριών και των επιστημών της ζωής είναι η ταχύτερα αναπτυσσόμενους τομείς της οικονομίας της Ισλανδίας. Μεγαλύτερο μέρος των πραγμάτων που εξάγονται από την Ισλανδία πηγαίνει στην ΕΕ [της Ευρωπαϊκής Ένωσης] και της ΕΖΕΣ [Ευρωπαϊκής Ζώνης Ελεύθερων Συναλλαγών]. Αυτές οι δύο ευρωπαϊκές ενώσεις που ακολουθείται από την Αμερική και την Ιαπωνία. Σημειώστε, ότι μέχρι σήμερα, η Αμερική είναι ο μεγαλύτερος ξένος επενδυτής στην Ισλανδία και είναι επίσης ο μεγαλύτερος προμηθευτής των υπηρεσιών, όπως ταινίες χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών και franchise, /τηλεοπτικά προγράμματα, μουσική, τουρισμός κλπ. Ο γεωργικός τομέας της Ισλανδίας είναι πολύ επιδοτείται και διατηρούνται πολύ προσωπική . Ισλανδία έχει πολύ λιγότερο ορυκτών πόρων ενέργειας. Η τεράστια διαθεσιμότητα των υδροηλεκτρικών και γεωθερμικής ηλεκτρικής ενέργειας επιτρέπει σε περισσότερους από το 90 τοις εκατό του πληθυσμού να πάρει ηλεκτρικό ρεύμα και θέρμανση για να πάρετε κάποια ανακούφιση σε κρύο και ψυχρός καιρός της Ισλανδίας. Η Kárahnjúkar υδροηλεκτρικού σταθμού είναι το μεγαλύτερο σταθμό παραγωγής ενέργειας στην Ισλανδία που προμηθεύουν περισσότερους από 690 μεγαβάτ. Οι άλλοι σταθμοί είναι στο σταθμό Burfell [δυναμικότητα 270 μεγαβάτ], Hrauneyjarfoss [δυναμικότητα 210 μεγαβάτ], Sigalda και Blanda [150 μεγαβάτ]. Επίσης, είναι σε αναζήτηση της παροχής ηλεκτρικής ενέργειας προς την ηπειρωτική Ευρώπη μέσω του θαλάσσιου καλωδίου. Ομοίως, η βιομηχανία αλουμινίου είναι επίσης σε άνοδο στην Ισλανδία. Nordural εργοστάσιο αλουμινίου είναι το μεγαλύτερο εργοστάσιο παραγωγής αλουμινίου, η οποία ανήκει από την εταιρεία Αλουμίνιον Century της Καλιφόρνια. Το φυτό αυτό δίνει απασχόληση σε περισσότερους από 450 ανθρώπους και την παραγωγή του έχει φτάσει σε 220000 τόνους ετησίως. Η Ισλανδία δεν έχει σιδηροδρομικές γραμμές. Η διαδικασία της κατασκευής δρόμων ξεκίνησε επίσημα το 1900 μ.Χ. και πήρε επιταχύνθηκε κατά τα τελευταία δέκα χρόνια περίπου. Το συνολικό μήκος των δρόμων στην Ισλανδία είναι 13000 χιλιόμετρα [8125 μίλια] και ασφαλτοστρωμένους δρόμους είναι 4.330 χιλιόμετρα [2706 μίλια]. Οι δρόμοι συνδέουν τα περισσότερα από τα πληθυσμιακά κέντρα που βρίσκονται σε παράκτιες περιοχές. Τακτικές πτήσεις και πλοία και τα πορθμεία συνδέουν όλες τις μεγάλες πόλεις με την πρωτεύουσα Ρέικιαβικ. Η εθνική αεροπορική εταιρεία της Ισλανδίας, Icelandair συνδέει τη χώρα αυτή σε όλες τις μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις και, επίσης, τη Βόρεια Αμερική. Η εταιρεία είναι επίσης ένας από τους μεγαλύτερους εργοδότες της χώρας. Ισλανδία έγινε μέλος της ΕΖΕΣ [Ευρωπαϊκής Ζώνης Ελεύθερων Συναλλαγών] το 1970 και υπέγραψε συμφωνία με την Ευρωπαϊκή Ένωση το 1973, η οποία ανέφερε ότι η Ισλανδία είναι επίσης μέλος του ελεύθερου εμπορίου στην ευρωπαϊκή κοινότητα
Από:. Asberg Jonsson